miércoles, 6 de mayo de 2009


Xa nom sei nin começar.
Recórdoche, e afogho en bághoas.
Síntome soa e miúda.
Escrívoche de prestado.
Nem sequera o lapis é meu.
O murmuio da clas' adorméceme.
Pero nom quero sonhare.
Xa nom.

Escrívoche ó meu ghusto.
Ríome, soa, e recordo...bicos.

No hay comentarios: